Pierwszy system antyblokujący (ABS) w motocyklu pojawił się w 1988 r., kiedy to BMW zaprezentowało go w turystycznym modelu K100. Był jednak inny od tych, które znamy obecnie, ponieważ ważył aż 11 kilogramów. Od tego czasu elektronika wspomagająca hamowanie przeszła bardzo długą drogę i często przejmuje funkcje zarezerwowane dotychczas dla systemów kontroli trakcji. W nowoczesnych motocyklach systemy ABS są już niewielkich rozmiarów, ale za to działają nieporównywalnie bardziej precyzyjnie. Na dodatek od 2016 r. Unia Europejska wprowadziła obowiązek montowania układu ABS w nowych motocyklach z silnikami o pojemności powyżej 125 cm3.
Jak działa system ABS w motocyklu?
Pierwszy system ABS składał się z tłoczka połączonego ze sprężyną. Tłoczek podnosił się, udrażniając przepływ płynu hamulcowego i tym samym zapobiegał blokowaniu kół. Nowoczesne układy oparte są na pompach i zaworach. W motocyklach wyposażonych w czujnik inercyjny, który mierzy położenie motocykla w kilku wymiarach, stosuje się system nazwany cornering ABS. Dopasowuje on pracę układu hamulcowego do pozycji i prędkości. Pozwala skrócić drogę hamowania bez wpływu na sterowność motocykla.
W niektórych motocyklach wraz z systemem ABS lub zamiast niego pojawia się CBS, a więc kombinowany układ hamulcowy. Producenci stosują go przeważnie zamiast układu ABS w motocyklach z silnikami o pojemności mniejszej niż 125 cm3, ponieważ jest to dopuszczone przez przepisy homologacyjne. Tu zasada działania jest zupełnie inna, ponieważ przedni i tylny hamulec są ze sobą połączone, więc w momencie naciśnięcia klamki hamulca przedniego uaktywnia się też hamulec tylny. Choć system ten w zamyśle ma pomóc skrócić drogę hamowania, to nie zapobiega blokowaniu kół. System CBS pojawił się 5 lat przed premierą pierwszego układu ABS.
Budowa systemu antyblokującego (ABS) w motocyklu
Układ ABS składa się z modulatorów ciśnienia, sterownika oraz czujników prędkości obrotowej kół. Czujnik prędkości obrotowej przekazuje do komputera sterującego układem ABS informacje na temat prędkości obrotowej koła. Na tej podstawie sterownik reguluje poślizg koła tak, by nie dopuścić do jego zablokowania. Czujnik prędkości pełni więc bardzo ważną rolę. Składa się z reduktora koła i koła impulsowego, które są umieszczone na osi i obracają się razem z nim. Trzeci element to czujnik magnetyczny lub wykorzystujący efekt Halla. To on wysyła informacje do modułu sterującego układem ABS. Czujniki mogą ulec awarii mechanicznej lub elektrycznej. W razie uszkodzenia zaświeci się kontrolka ABS, a także spadnie siła hamowania.